اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شدت علائم و کیفیت زندگی سربازان مبتلا به نشانگان روده تحریک‌پذیر

زمینه و هدف: نشانگان روده تحریک‌پذیر ازجمله شایع‌ترین و پرهزینه‌ترین اختلالات بالینی به شمار می‌آید، و بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر می‌گذارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شدت علائم و کیفیت زندگی سربازان مبتلا به نشانگان روده تحریک­پذیر بود. روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می‌باشد. نمونه آماری پژوهش، 30 سرباز مبتلا به نشانگان روده تحریک‌پذیر بوده که در سال 96 به پزشکان پایگاه نظامی شهید بابایی اصفهان مراجعه کرده بودند و ملاک‌های تشخیصی Rome-III را داشتند انتخاب و پس از رضایت گرفتن از آنها، وارد پژوهش شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره ازمایش و کنترل گمارده شده و پرسشنامه‌های دموگرافیک، فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک‌پذیر و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک‌پذیر (IBS-QOL-34) را تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش درمان 8 جلسه‌ای مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه کنترل هیچ درمان روان‌شناختی دریافت نکردند. در آخر پرسشنامه‌های مذکور مجدداً به‌عنوان پس‌آزمون بین هر دو گروه توزیع شد و داده‌های به‌دست‌آمده با برنامه SPSS نسخه 18 و آزمون تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: سربازان در دو گروه از نظر فلان همسان بودند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بطور معنی داری باعث کاهش فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک‌پذیر و افزایش کیفیت زندگی سربازان شده است (001/0=P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد با توجه به ارتباط بین نشانگان روده تحریک‌پذیر و عوامل روان‌شناختی و همچنین استرس­زا بودن دوره سربازی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بتواند نقش مؤثری در کاهش علائم نشانگان روده تحریک‌پذیر و متعاقباً افزایش کیفیت زندگی سربازان داشته باشد.